Alle rechten zijn

voorbehouden aan:

Leo van der Velde
Jackson Music Beheer B.V.

  

Web-master:
Joop Stedehouder
www.JSM-Studio.nl

  

The Three Jacksons:

Je zou hen de vaandeldragers kunnen noemen van Nederland . In de hoogtijdagen van het instrument was Nederland accordeonland nummer 1, en The Three Jackons waren de bekendste vertegenwoordigers daarvan.
The Three Jacksons: Harry van der Velde (1908-1977) , Piet Koopmans (1917-1971), en Piet van Gorp (1915-2008). Aanvankelijk speelden ze afzonderlijk van elkaar. Harry had voor de oorlog al deel uitgemaakt van accordeonduo en later -trio The Willards, waar hij al in diverse landen in Europa mee optrad,en ook Lou Bandy op de toen nog 78-toerenplaten mee begeleide.Later speelden ze alle drie in een vast café: Piet Koopmans aan het Noordplein, diens zwager Piet van Gorp in een zaak aan de Spiegelnisserkade/Crooswijkseweg, en Harry van der Velde in bar Tjoba in Hillesluis. In 1940 kwamen ze elkaar tegen in een badhuis in de Van der Werffstraat in Rotterdam, de vriendschap groeide en ze besloten de krachten te bundelen.
Ze gingen samen het podium op, als zogeheten bühnenummer in het variété, met populaire nummers uit hun tijd. Dat sloeg aan. Zoals ook hun platencarrière met " Aan het strand stil en verlaten " als eerste en meteen een in 1946 een succes werd. Philips kon in de jaren vijftig de 78-toerenplaten met medleys van het trio bijna niet aanslepen.

JAAP VALKHOFF
Piet van Gorp, de laatst overledene van de Jackson, koesterde tot in zijn laatste dagen nog een halskettinkje met daaraan een minuscuul gouden schijfje met de tekst: 'P. Jackson; 1 miljoen'. Een blijk van waardering voor een miljoen verkochte platen. Van Gorp: "Toch een gouden schijf, een kleine. Ik draag het altijd op mijn hart."
In de dertig jaar dat The Three Jacksons actief zijn geweest moet er enorm veel aan het trio zijn verdiend. "Maar niet door de Jacksons zelf," zegt Leo van der Velde, zoon van Harry. "Vooral Decca/Philips is er op binnengelopen."
Dus er kon wel een aardigheidje af bij diverse mijlpalen.
Zoals een gouden horloge, een gouden tulp, en een radio-78toeren combinatiespeler.
Met de komst van de beatmuziek halverwege jaren zestig verloor het accordeon aan populariteit, en het overlijden van Piet Koopmans in 1971 betekende voor het trio een gevoelige knauw. Koopmans is in eerste instantie nog vervangen door Jaap Valkhoff. En in die samenstelling is ook nog een succesvolle plaat gemaakt. Maar met het overlijden van leider Harry van der Velde in 1977 was het echt gedaan met het verhaal van The Three Jacksons.
Toch was daarmee het verkoopsucces nog niet ten einde. Zo werden in 1992 en 1993 nog ruim 50.000 exemplaren verkocht van de cd 'The Story of The Three Jacksons'. Bij de uitreiking ervan roemde Herman Emmink de heren Jacksons als 'grootmajoors op accordeon van de vrolijkheid'.

RIVIÈRAHAL
The Three Jacksons traden op in fantasie marine-uniformen. Dit had dat te maken met hun aller geboortestad Rotterdam als havenstad. Passagierende zeelui in kroegen, accordeon erbij, dat beeld. Maar het lijkt er meer op dat anderen die inspiratie al eerder hadden gekregen, want in hun uitmonstering leken The Three Jacksons precies op The Willards, waarin Harry van der Velde had gespeeld.
Maar met een opmerkelijk verschil: The Three Jacksons hadden (knop)accordeons met in de Balg de kleuren rood, wit en blauw. Ook in de oorlog.Ze traden soms vier keer per dag op, overal, in een half verbrande fabriekshal, maar ook in de Rivièrahal van Diergaarde Blijdorp. Ze hadden toen een shownummer, waarin Harry ook sax blies. Doordat Harry, die tapdanste bij The Willards, het de beide Pieten geleerd had, kwamen ze accordeonspelend en tapdansend het toneel op, met een prachtig begeleidingsorkest erbij. Wel jammer dat ze door die keiharde muziek al die jaren alle drie een beetje doof zijn geworden.
"Hun eerste grote buitenlandse reis in 1947 was naar voormalig Nederlands Indië. De Kilima Hawaiians gingen mee. Drie maanden op toernee, optreden bij legervoorposten bij 52 graden hitte, soms vier keer per dag een schoon kostuum. Met een cordon soldaten reden ze in tanks overal heen. Op het laatst had Harry buikloop, de ene Piet eczeem en de andere Piet malaria. Die kon pas veertien dagen later naar Nederland terug.
"Ze traden op in Scandinavië, Canada en Israël. En in Amerika, in New York en Las Vegas, in zalen waar Frank Sinatra altijd stond te croonen. Dat was natuurlijk niet niks. Vermoeiende vliegreizen, 36 uur naar Nieuw Zeeland, Australië, Canada, kisten vol platen mee voor de emigranten. In deze tijd zouden ze als The Three Jacksons miljonair geworden zijn. De bedragen die artiesten nu verdienen lijken wel telefoonnummers." uitspraak Piet v Gorp .

JOE JACKSON
Er was een duidelijke taakverdeling bij de Jacksons. Van der Velde zorgde voor de ritmische akkoorden, Van Gorp voor de - tweestemmige - melodie en Koopmans voor de improvisatie.
En waar die naam vandaan kwam, The Three Jacksons?
Die naam is gekozen vanwege hun bewondering voor de Amerikaanse wereldkampioenbokser Joe Jackson. Waren ze met de boksers Bep van Klaveren, Luc van Dam, Theo Huizenaar in het Kralingse Bos in Rotterdam aan het sporten, dan was Joe Jackson het gesprek van de dag."
Van alle drie Jacksons zijn kinderen verder gegaan in de muziek, en de volgende generatie heeft de naam zelfs nog wel eens gebruikt.
Corrie van Gorp, dochter van Piet, heeft het ver gebracht als zangeres en comédienne. Leo van der Velde, zoon van Harry, heeft meerdere platenzaken gehad en is vertegenwoordiger geweest bij platenmaatschappij Telstar. Ook heeft hij zelf nog diverse singletjes gemaakt met het feesttrio De Bumpers.
En Wim Koopmans, zoon van Piet, heeft aardig aan de weg getimmerd als zanger. Minder bekend is dat hij nog eens een lp heeft gemaakt als accordeonist. Dat deed hij onder de artiestennaam: Bill Jackson.

Opgetekend door Leo van der Velde

( Jackson Music Beheer )

 

The 3 Jacksons

The 3 Jacksons

Het legendarische Rotterdamse Accordeon-trio